شیوع آلرژن های تنفسی در بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک

سابقه و هدف: رینیت آلرژیک به عنوان یکی از شایع ترین انواع بیماری های آلرژیک، روند رو به افزایشی در جهان داشته و از نظر بهداشتی و اقتصادی کیفیت زندگی بیماران را تحت تاثیر قرار می دهد. شناسایی آلرژن های تنفسی هر منطقه به عنوان یکی از مهم ترین علل بروز بیماری رینیت آلرژیک در پیشگیری و درمان این بیماران حائز اهمیت است. هدف از این مطالعه بررسی شیوع آلرژن های تنفسی در بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک براساس تست پوستی پریک در شهر تهران می باشد. مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی، 400 بیمار مبتلا به آلرژی که از دی ماه سال 1391 تا 1392به مدت یک سال به کلینیک فوق تخصصی آلرژی و ایمونولوژی خورشید در شهر تهران مراجعه کردند، مورد بررسی قرار گرفتند. پس از ثبت اطلاعات بیماران و بر اساس معیارهای ورود به مطالعه، بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک انتخاب شده و میزان حساسیت آن ها به دوازده عصاره شایع آلرژی زا با استفاده از آزمون پوستی پریک تعیین گردید. در نهایت داده ها توسط نسخه 20 نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میزان شیوع رینیت آلرژیک در این مطالعه 165 نفر (40 درصد) با نسبت تقریباً مساوی زن و مرد بود. تمام بیماران حداقل نسبت به یک آلرژن و 3/1 درصد آن ها نسبت به تمام آلرژن ها حساس بودند. بیش ترین شیوع واکنش پوستی مثبت مربوط به آلرژن های فضای باز (گرده گیاهان) با فراوانی 20/54 درصد بود. آلرژن های فضای بسته به ترتیب فراوانی شامل مایت ها (66/46 درصد)، مو و پوست حیوانات (78/18 درصد) و قارچ ها (37/17 درصد) بودند. در گروه سنی 6-1 سال، آلرژن های استنشاقی فضای بسته و در گروه سنی 7 سال به بالا آلرژن های فضای باز شیوع بیش تری داشتند. استنتاج: میزان شیوع رینیت آلرژیک دراین مطالعه، بالا و مشابه با آمار جهانی بود. باتوجه به شیوع بالای رینیت آلرژیک در تهران، شناسایی عوامل ایجادکننده آن می تواند اقدامی مناسب در جهت کنترل و جلوگیری از تشدید بیماری در افراد شود.